φαινετιδίνη

η, Ν

χημ. κυκλική αζωτούχα οργανική ένωση, αρυλαμίνη γνωστή και ως αιθοξυανιλίνη ή αμινοφαινετόλη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. phenetidine < phenetole (βλ. φαινετόλη) + κατάλ. -idine τής χημ. ορολογίας].